Rys historyczny: Początki wsi Ukta związane są z uruchomieniem nad Krutynią ok. roku 1753 huty szkła. Powstałe przy zakładzie osiedle liczyło w 1785 r. 22 zagrody. Po upadku huty była tu kolonia drwali, obejmująca w 1818 r. 30 zabudowań i 299 mieszkańców. Szkoła powstała ok. 1800 r. Od 1859 r. Ukta stała się osobną gminą. W 1846 r. utworzono tu parafię ewangelicką, a w 1846 r. zakończono budowę kościoła. Od 1898 r. wieś zyskała połączenie kolejowe, co znacznie wpłynęło na jej rozwój. Przed I wojną światową rozwijał się tu bardzo dobrze ruch turystyczny. O jego wielkości świadczy fakt, że w miejscowości funkcjonowały w tym czasie aż 3 hotele. W maju 1939 r. Ukta liczyła 1274 mieszkańców. W trakcie działań wojennych wieś pozostała nietknięta i po ich zakończeniu szybko się zaludniała. W końcu 1945 r. liczyła 500 mieszkańców. Pomiędzy rokiem 1970-78 liczba mieszkańców spadła o 150 osób. Związane to było z emigracją młodych do miast. Wieś ma charakter budowy zwartej. Leżąc nad rzeką Krutynią – znanym szlakiem kajakowym- odgrywa obecnie ważną rolę w ruchu turystycznym. W 1984 r. kościół został kupiony od parafii Ewangelicko-Augsburskiej i obecnie należy do parafii rzymsko-katolickiej w Ukcie. Teren, na którym stoi kościół parafialny ogrodzony jest murem kamiennym. Za kościołem znajduje się drewniana dzwonnica z dwoma dzwonami z 1846r. (dzwony są napędzane elektrycznie). Na placu przed kościołem znajduje się grota z figurą Matki Bożej.
Wyposażenie: Kościół neogotycki z 1845r., poewangelicki, wykupiony w 1984 r. We wnętrzu kościoła pozostawiono balkony z trzema rzędami ławek. Nad wejściem głównym znajduje się chór, na którym znajdują się organy. W prezbiterium znajduje się ołtarz główny z obrazem przedstawiającym „Zdjęcie z krzyża” (z 1754r.), nad nim krzyż.
Odpust: 14 września – Święto Podwyższenia Krzyża Świętego
Księgi parafialne: od 1981 r., kronika parafialna również od 1981 r.
Telefon: 511 484 570