W sobotę 29 października w katedrze ełckiej ks. kan. dr Dariusz Zalewski, mianowany przez papieża Franciszka biskupem pomocniczym diecezji ełckiej, przyjął święcenia biskupie.
Uroczystej Mszy św. z obrzędem udzielenia sakry biskupiej przewodniczył bp Jerzy Mazur, biskup ełcki. Współkonsekratorami byli abp Salvatore Pennacchio, nuncjusz apostolski w Polsce, i abp Józef Górzyński, metropolita warmiński. W liturgii uczestniczyli biskupi litewscy z diecezji koszedarskiej oraz arch. wileńskiej i biskupi z Polski, delegat Eparchii Olsztyńsko-Gdańskiej, rodzina i przyjaciele bp. Dariusza, licznie zgromadzeni duchowni, osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy. Byli także obecni przedstawiciele władz państwowych i samorządowych.
Po Ewangelii odśpiewano hymn do Ducha Świętego. Następnie ks. prał. Pavol Talapka, radca nuncjatury odczytał papieską bullę, obwieszczającą nominację dla nowego biskupa. Homilię okolicznościową wygłosił bp Romuald Kamiński, biskup warszawsko-praski. Podkreślił w niej, że ks. Dariusz wyrósł z wyjątkowej Ziemi augustowskiej, gdzie dojrzewał w wierze i tu też zrodziło się jego powołanie kapłańskie. „Uczestniczymy w radości Kościoła, gdzie przez ręce szafarza święceń ks. Dariusz otrzyma pełnię kapłaństwa i zostanie włączony do grona następców Apostołów. Gdybyśmy byli powoływani do tej, czy innej posługi, funkcji czy zadania i mieli to wszystko budować na swoich własnych siłach, byłoby to trudne, ale my idziemy uzbrojeni mocą z wysoka. Pan staje na naszej drodze i powiada: „nie lękaj się”. Dzisiaj mówi Pan, nie lękaj się Dariuszu. Bogu jesteśmy wdzięczni, że daje nam ludzi mocnej wiary. Wielu kapłanów ma swoje korzenie w Ziemi augustowskiej. Ludzie stamtąd, przez pokolenia dają świadectwo mocnej wiary” – zaznaczył bp Kamiński. Dodał, że Kościół ełcki raduje się nowym pasterzem i pragnie go otoczyć modlitwą. „Dzisiaj Pasterz powinien szczególnie zawalczyć o pokorę w stawaniu przed Bogiem i przed ludźmi” – zauważył bp Kamiński.
Po homilii miały miejsce właściwe obrzędy święceń. Biskup nominat złożył przyrzeczenia, publicznie wyrażając gotowość do pełnienia urzędu biskupiego zgodnie z wolą Chrystusa i Kościoła, pod zwierzchnictwem następcy św. Piotra Apostoła. Po litanii do Wszystkich Świętych na głowę elekta konsekratorzy nałożyli ręce, a podczas uroczystej modlitwy święceń nad głową elekta była trzymana księga Ewangelii. Po modlitwie bp Jerzy Mazur namaścił olejem głowę nowo wyświęconego biskupa, przekazał księgę Ewangelii, nałożył pierścień i mitrę oraz przekazał pastorał – symbol władzy biskupiej.
Słowo do nowo wyświęconego biskupa skierował nuncjusz apostolski w Polsce. „Wybrałeś słowa „Chwała Bogu za wszystko” jako wskazanie swojej nowej posługi w diecezji ełckiej. Wypełniaj nowe zadania tak, aby inni mogli powiedzieć chwała Bogu za wszystko” – mówił abp Pennacchio.
Ks. kan. Marcin Maczan, kanclerz Ełckiej Kurii Biskupiej odczytał list gratulacyjny skierowany do nowego biskupa przez prezydenta RP Andrzeja Dudę. Życzenia złożyli biskupi oraz delegacje reprezentujące różne stany w Kościele ełckim.
Bp Jerzy Mazur zwracając się do bp Dariusza Zalewskiego zauważył: „rozpoczynasz posługę biskupią w niełatwym czasie. Bądź zawsze blisko Boga na modlitwie. Bądź blisko z innymi biskupami i kapłanami oraz bądź blisko ze świętym Ludem Bożym, blisko owczarni, każdego człowieka, także tego zagubionego i poranionego. Niech Duch Święty na tej drodze umacnia Cię swoimi darami, byś był zawsze otwarty na Bożą wolę i był świadkiem Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Niech Maryja, będzie dla Ciebie doskonałym wzorem wypełniania woli Bożej i niech otacza Cię płaszczem swojej opieki” – mówił biskup ełcki.
Na zakończenie liturgii święceń nowy biskup pomocniczy diecezji ełckiej podziękował uczestnikom oraz poprosił o towarzyszenie modlitwą. „Chciałbym, aby moja posługa opierała się na zaufaniu i prawdzie, jakakolwiek by ona nie była. Aby nie było tak, jak pisze w jednej ze swoich książek abp. Fulton Sheen: „Do biskupa, który zasiadł/ Po raz pierwszy na swym tronie,/ Podszedł strojny konsekrator / I rzekł doń w poufnym tonie:/ Dwie są jeno pewne rzeczy, / Które urząd ten da zawżdy:/ Nie zapłacisz już za obiad, / Nie usłyszysz nigdy prawdy”. Dlatego pomimo nowej roli, jaką wyznaczył mi Bóg i Kościół Święty, pragnę dalej pozostać dla Was bratem, ojcem, kierownikiem duchowym i przyjacielem” – mówił bp Dariusz Zalewski.
Po podziękowaniach biskupom, kapłanom, osobom konsekrowanym, rodzinie, wspólnotom i instytucjom kościelnym oraz wiernym świeckim i gościom, bp Zalewski zaprosił na wspólną agapę. „Dziękuję wszystkim za modlitwę, życzliwość i wsparcie. O tę modlitwę proszę również dalej, abym nie przyniósł ujmy Kościołowi. Niech słowa św. Jana Chryzostoma, które wybrałem za motto do mojego herbu „Chwała Bogu za wszystko” znajdą realizację w mojej służbie pasterskiej. Wszystkim Wam z serca błogosławię” – wyraził pragnienie bp Dariusz.
Biskup Dariusz Zalewski urodził się 29 stycznia 1974 r. w Augustowie. Święcenia kapłańskie przyjął 20 maja 2000 r. w katedrze ełckiej z rąk bp. Wojciecha Ziemby. W latach 2001-2008 odbył studia specjalistyczne w dziedzinie patrystyki w Instytucie Patrystycznym „Augustinianum” w Rzymie. W 2010 r. uzyskał stopień doktora w zakresie patrystyki. Do czasu nominacji biskupiej był proboszczem parafii pw. bł. Karoliny Kózkówny w Ełku i dyrektorem Wydziału Zakonnego Kurii Diecezjalnej w Ełku. 24 września 2022 r. papież Franciszek mianował ks. Zalewskiego biskupem pomocniczym diecezji ełckiej, przydzielając mu stolicę tytularną w Hólar. Jako zawołanie biskupie bp Dariusz przyjął słowa z św. Jana Chryzostoma: „Gloria Deo propter omnia” („Chwała Bogu za wszystko”). W herb biskupi wpisana jest tarcza dwudzielna, na której z jednej strony jest żółty krzyż na zielonym tle, symbolizujący mękę Chrystusa i otwartość na Bożą wolę. Natomiast na drugiej części tarczy znajduje się figura Matki Bożej Loretańskiej na niebieskim tle. Matka Boża jest Tą, która w sposób doskonały wypełniała wolę Bożą, a której zawierzył swoje kapłaństwo bp Zalewski.
mr
Podziękowania bp. Dariusza Zalewskiego na zakończenie Mszy św.
Chciałbym zacząć od fragmentu z 1 Księgi Samuela (1 Sm 16, 1-13), dlatego że przyszedł mi on na myśl po informacji o mojej nominacji na biskupa pomocniczego diecezji ełckiej. Fragment ten mówi o tym, jak Bóg posyła Samuela do Betlejem, do domu Jessego, z misją namaszczenia nowego króla spośród jego synów.
„Przybyłem złożyć ofiarę Panu. Oczyśćcie się i chodźcie złożyć ze mną ofiarę!» Oczyścił też Jessego i jego synów i zaprosił ich na ofiarę. Kiedy przybyli, spostrzegł Eliaba i mówił: «Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec». Pan jednak rzekł do Samuela: «Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż nie wybrałem go, nie tak bowiem człowiek widzi <jak widzi Bóg>, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce». Następnie Jesse przywołał Abinadaba i przedstawił go Samuelowi, ale ten rzekł: «Ten też nie został wybrany przez Pana». Potem Jesse przedstawił Szammę. Samuel jednak oświadczył: «Ten też nie został wybrany przez Pana». I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: «Nie ich wybrał Pan». Samuel więc zapytał Jessego: «Czy to już wszyscy młodzieńcy?» Odrzekł: «Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce». Samuel powiedział do Jessego: «Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie». Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. – Pan rzekł: «Wstań i namaść go, to ten». Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Samuel zaś udał się z powrotem do Rama”.
Nie jestem ani rudy, ani nie mam pociągającego wyglądu i mam dwie pary oczu. Z pewnością jednak jestem tym, który pasie owce, a więc w oczach wielu (ale również i swoich) ostatnim, który nadaje się do wyznaczonego zadania. Wierzę jednak mocno, że Bóg, tak jak w przypadku Dawida, przez lichość narzędzia będzie mógł zdziałać wielkie rzeczy.
Rozpoczynając moje podziękowania, pragnę najpierw podziękować Bogu Wszechmogącemu za dar wiary i powołania na Jego wyłączną służbę w pełni kapłaństwa. Dziękuję Kościołowi Świętemu za prowadzenie mnie i utwierdzanie wierze. Ojcu świętemu Franciszkowi dziękuję za zaufanie i nominację. Te podziękowania Ojcu świętemu składam na ręce obecnego tu Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, ks. arcybiskupa Salvatore Penacchio, dziękując mu również za posługę współkonsekratora. Za tę samą posługę wyrażam wdzięczność ks. arcybiskupowi Józefowi Górzyńskiemu, Metropolicie Warmińskiemu. Dziękuję serdecznie ks. biskupowi Jerzemu Mazurowi, Biskupowi Ełckiemu, za przewodniczenie dzisiejszej liturgii i posługę głównego konsekratora. Moje podziękowania ślę również do dzisiejszego kaznodziei, ks. biskupa Romualda Kamińskiego, mojego ziomka, z którym przez lata pracowaliśmy w Ełckiej Kurii Diecezjalnej. Dziękuję ks. arcybiskupowi Adrianowi Galbasowi, mojemu poprzednikowi, który obecnie pełni funkcję abpa koadiutora Archidiecezji Katowickiej, że pomimo dystansu jaki dzieli Katowice od Ełku zechciał być dzisiaj z nami. Bardzo dziękuję Panu Andrzejowi Dudzie, Prezydentowi Rzeczpospolitej Polskiej za nadesłane życzenia i gratulacje. Wyrażam wdzięczność wszystkim członkom Konferencji Episkopatu Polski za słowa życzeń, gratulacji, a przede wszystkim braterskiej pamięci modlitewnej. Dziękuję za obecność Księżom Biskupom z Metropolii Warmińskiej i Łomżyńskiej, jak również Księżom Biskupom z Litwy. Słowa wdzięczności wyrażam moim kochanym rodzicom, rodzeństwu i krewnym za troskę i wsparcie modlitewne. Dziękuję moim kolegom rocznikowym oraz Księżom z diecezji ełckiej za przyjaźń, braterską postawę oraz pomoc. Szczególne wyrazy podziękowania ślę ks. kanclerzowi EKD, ks. kan. Marcinowi Maczanowi, za koordynowanie przygotowań do dzisiejszej uroczystości, ks. kan. Markowi Bednarskiemu, proboszczowi katedry, za udostępnienie i przygotowanie świątyni, ks. kan. Maciejowi Maciukiewiczowi, ceremoniarzowi biskupiemu i mojemu koledze rocznikowemu, za przygotowanie i czuwanie nad przebiegiem liturgii. Słowa podziękowań kieruję również do wszystkich księży przybyłych spoza diecezji ełckiej.
W moich podziękowaniach nie może zabraknąć sióstr zakonnych z różnych zgromadzeń. Z Siostrami jestem związany od dobrych kilku lat jako Dyrektor Wydziału Zakonnego naszej EKD. Stanowią one niestrudzone zaplecze modlitewne, którego tak bardzo teraz potrzebuję. W sposób szczególny pragnę podziękować Siostrom Benedyktynkom Misjonarkom, które posługują w Domu Biskupim, a także Siostrom Karmelitankom Bosym z Wityn.
Dziękuję diakonom i seminarzystom, chórowi, który dzisiaj pięknie śpiewał pod dyrekcją s. Gregorii i ks. Marcina. Dziękuję moim przyjaciołom, którzy przyjechali z różnych stron naszej diecezji, w sposób szczególny z par. bł. Karoliny Kózkówny, gdzie przez ostatnie ponad sześć lat posługiwałem. Dziękuję władzom rządowym i samorządowym, panom i paniom posłom i senatorom, służbom mundurowym i cywilnym, wszystkim przedstawicielom instytucji publicznych i prywatnych, pracownikom mediów.
W końcu wyrażam wdzięczność wszystkim wam, bracia i siostry, obecnym na dzisiejszej uroczystości. Członkom wszystkich wspólnot, ruchów, stowarzyszeń i Drodze Neokatechumenalnej, z którą jestem związany od kilku lat. Cieszę się z obecności młodzieży i dzieci. Dziękuję również wszystkim tym, którzy nie mogli dzisiaj być obecni, czy to ze względu na chorobę, czy na inne przeszkody i łączą się w mojej radości za pomocą mediów. Dziękuję wszystkim za modlitwę, życzliwość i wsparcie. O tę modlitwę proszę również dalej, abym nie przyniósł ujmy Kościołowi. Niech słowa św. Jana Chryzostoma, które wybrałem za motto do mojego herbu „Chwała Bogu za wszystko” znajdą realizację w mojej służbie pasterskiej. Wszystkim Wam z serca błogosławię.
