20 października 2024 r., pod hasłem „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę”, będziemy obchodzić Światowy Dzień Misyjny, nazywany również Niedzielą Misyjną. Jest to święto patronalne Papieskich Dzieł Misyjnych.
Niedziela Misyjna, obchodzona w Kościele katolickim nieprzerwanie od 1926 roku, jest szczególnym czasem modlitwy za misjonarzy i wspierania terytoriów misyjnych na całym świecie. Ofiary materialne składane na tacę w Niedzielę Misyjną są przeznaczane – wolą ojca świętego – na zasilenie Funduszu Solidarności misyjnej Kościoła powszechnego w całym świecie, jakim opiekuje się Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary.
Również we wszystkich parafiach naszej diecezji zbierane będą ofiary na Papieskie Dzieła Misyjne.
Historia
Dzieła Misyjne powstały na początku XIX wieku. W latach dwudziestych XX w. zostały uznane za „papieskie” i zajmują dziś centralne miejsce we współpracy misyjnej. Ich celem jest budzenie świadomości misyjnej.
Światowy Dzień Misyjny został ustanowiony 14 kwietnia 1926 r. przez papieża Piusa XI i każdego roku we wszystkich diecezjach i parafiach na świecie jest obchodzony
w przedostatnią niedzielę października. Dzień ten jest również świętem patronalnym Papieskich Dzieł Misyjnych, a szczególnie Papieskiego Dzieła Rozkrzewiania Wiary. W Polsce Światowy Dzień Misyjny, zwany również Niedzielą Misyjną, przedłuża się na cały tydzień.
W tym roku będzie obchodzony po raz 98.
Z okazji Światowego Dnia Misyjnego wydawane są orędzia misyjne. Ukazują się regularnie od pontyfikatu Pawła VI.
Orędzie
Jak podkreśla o. Dinh Anh Nhue Nguyen OFMConv, sekretarz generalny Papieskiej Unii Misyjnej, w najnowszym orędziu na Światowy Dzień Misyjny papież Franciszek przede wszystkim prosi o powstanie w Kościele nowego ruchu misyjnego na wzór pierwszych chrześcijan. Pierwsi chrześcijanie – a mamy formować naszego ducha misyjnego na ich wzór oraz pod ich inspiracją – koncentrowali swoje życie w Kościele oraz osobistą formację wokół niedzielnej Eucharystii, przeżywanej często pod presją prześladowania, pięknie przygotowanej, składanej z wiarą i oddaniem na wieczną, żywą pamiątkę Paschy Chrystusa. To ciekawe, w pierwszych wiekach działalności Kościoła długo przygotowywano kandydatów do chrztu świętego, formowano ich sumienia, poddawano próbie motywacje oraz osobiste intencje, zanim poprowadzono kogoś do pierwszego słuchania fragmentów Ewangelii albo ukazano konsekrowaną Hostię.
