Menu
Menu
Menu
Ml 3,1-4; Hbr 2,14-18; Łk 2,22-32
W to dzisiejsze święto Ofiarowania Pańskiego gromadzimy się, by przeżywać Dzień Życia Konsekrowanego. Św. Jan Paweł II ustanawiając ten Dzień w 1997 roku, pragnął, „aby na nowo ukazać Kościołowi i światu, ale też i samym osobom konsekrowanym, piękno i wielkość powołania do życia konsekrowanego”. Niech to nasze wspólne świętowanie na nowo uświadomi nam piękno i wielkość powołania osoby konsekrowanej. W tym Roku Jubileuszowym przybyliśmy jako „Pielgrzymi nadziei”, by tutaj w kościele św. Aleksandra w Suwałkach, kościele jubileuszowym, świętować Jubileusz Osób Życia Konsekrowanego. Dziękujemy Bogu za dar życia konsekrowanego, za Waszą posługę w diecezji ełckiej, w Polsce i na misjach, za dobro, które przez Wasze bycie i działanie szerzy się, jest przekazywane innym i uszczęśliwia innych.
Ten dzień wybraliśmy jako szczególny dzień na oficjalną inaugurację kaplicy Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Jest to już trzecie miejsce Wieczystej Adoracji w diecezji ełckiej. Pierwsze zostało zainaugurowane ponad 27 lat temu w Ełku, a drugie w ubiegłym roku w Augustowie. Radość tym większa, że ta inauguracja jest w czasie trwania Kongresu Eucharystycznego w naszej diecezji i w kościele, gdzie posługiwał Sługa Boży ks. Kazimierz Hamerszmit, o którego beatyfikację się modlimy, a był on wielkim czcicielem Eucharystii.
Był tam starzec Symeon, człowiek prawy i pobożny, któremu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. To on za Jego natchnieniem przyszedł do świątyni, gdy Józef i Maryja wnosili Dzieciatko Jezus i rozpoznał w Dziecięciu Mesjasza. Wziął Dzieciatko Jezus na ręce, ukazał ludowi i wypowiedział słowa hymnu rozpoczynającego się słowami: „Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju (…) bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie”. Jego życie jest życiem spełnionym, ponieważ zobaczył Jezusa, dostrzegł w Dziecięciu zbawienie, czyli wyzwolenie od grzechu, od śmierci i od sądu. To zbawienie jest skierowane do wszystkich narodów: do Izraela i do pogan. Dla pogan Jezus jest światłem na oświecenie. Dla Izraela jest chwałą.
Zapalona świeca oznacza chrześcijanina, osobę konsekrowaną, która płonie Jezusowym światłem. W świecie zła, mroku, obojętności religijnej stawajcie się świecami, które płoną światłem Jezusa Chrystusa. Jezus do Was mówi: „Wy jesteście światłością świata”. Idźcie za Jezusem Chrystusem, naśladujcie Go, który jest „Światłem”. Jego światło pozwala nam poznać pełniejszą prawdę o naszym życiu i o naszym powołaniu. Słowami Ojca Świętego Benedykta XVI pragnę Wam powiedzieć: „Nie lękajcie się! Wierzcie w światłość! (…) Codziennie chodźcie w światłości Chrystusa. Odpowiadając na wezwanie Pana, aby pójść za Nim drogą czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, weszliście na radykalną drogę uczniów, co czyni was ‘znakiem sprzeciwu’ dla wielu ludzi we współczesnym świecie”.
Idąc za Chrystusem światłością, będziemy żyli zawsze w prawdzie i miłości. Miłość, którą Bóg nas obdarza i do której jesteśmy powołani, stawia nam wymagania. Największym wymaganiem jest życie w prawdzie i pokora, czyli rezygnacja z siebie i dawanie siebie innym. Wzorem dla nas jest Maryja, która po wypowiedzeniu „TAK” pozostała wierna Bogu do końca. Ona dała światu Jezusa Chrystusa. Na wzór Maryi winniśmy dawać światu Boga, nieść Go we wszystkie miejsca, gdzie żyje człowiek.
Popatrzmy także na naszych Założycieli i Założycielki. Oni sprostali wymaganiom postawionym przez miłość: na drodze rad ewangelicznych, w życiu wspólnotowym, w ewangelizacji.
Jakże bardzo potrzebujemy mocy Ducha Świętego, by nasze serca były przepełnione pokojem, nadzieją, miłością Boga i drugiego człowieka. By w Jego mocy naszych serc nie zalała woda grzechu, światowości, nienawiści, obojętności. Dlatego wsłuchujcie się w głos Ducha Świętego, dajcie się Mu prowadzić i umacniajcie się Jego darami.
Trwajcie w mocy Ducha Świętego na modlitwie, która jest sercem misji Kościoła i wykonujcie pracę zgodnie z Waszym charyzmatem. A więc w duchu benedyktyńskim: ora et labora. Niech Duch Święty formuje Wasze dusze oraz upodabnia Was do Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego.
Bądźcie na wzór św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która została nazwana „Słowem Boga” dla naszego świata. Zachęcam Was, nieście w ten dzisiejszy świat Jezusa, głoście Ewangelię nadziei. Jak mawiał św. Arnold: „Największym aktem miłości bliźniego jest głoszenie mu Dobrej Nowiny”. Żeby głosić Ewangelię nadziei, musicie mieć w sobie ogień i gorliwość! Wtedy ci, którzy będą Was słuchać, będą zdumieni Waszym nauczaniem, Waszym świadectwem życia. Usłyszałem takie piękne porównanie wypowiedziane przez bł. Ignacego Kłopotowskiego, że „siostra zakonna jest jak lampka wieczna w kościele, która wskazuje ludziom, gdzie znajduje się Najświętszy Sakrament”. Drogie Siostry, żyjcie Eucharystią i ukazujcie innym drogę do Eucharystii.
Ta kaplica Wieczystej Adoracji jest wielkim darem od Boga. Dziękuję Wam, że odkryliście wartość adoracji w ciszy przed Jezusem obecnym w Eucharystii. Dziękuję Wam, że odkryliście w sobie zdumienie eucharystyczne oraz podziw dla tego wielkiego daru, który dał nam Pan w Eucharystii.
Zachęcam Was słowami św. Piotra Juliana Eymarda: „Postrzegajcie godzinę adoracji, która jest wam dana, jak godzinę spędzoną w raju; idźcie na nią tak, jak się idzie do nieba na boskie przyjęcie, a godzina ta będzie wyczekiwana i przyjmowana ze szczęściem”. Pamiętajcie, „Adoracja nie jest marnowaniem czasu, ale nadawaniem sensu czasowi” .
Św. Matka Teresa z Kalkuty na pytanie: co zbawi świat?, rzekła: „Moją odpowiedzią jest – modlitwa. Trzeba, by każda parafia trwała u stóp Jezusa w Najświętszym Sakramencie i Go adorowała”.
Sługa Boży Ks. Kazimierz Hamerszmit, wieloletni proboszcz tejże parafii, tak tutaj nauczał: „Kto często i godnie przystępuje do Komunii świętej, ten ma duszę wiecznie młodą, bo karmi się nigdy nie starzejącą się siłą Bożą”. Życzę Wam, miejcie duszę wiecznie młodą.
Bł. Carlo Acutis, piętnastoletni geniusz komputerowy, codziennie przed Mszą św. czy po niej, zatrzymywał się na adoracji Najświętszego Sakramentu. Tak mówił: „Przebywając na słońcu, opalamy się, a przebywając przed Jezusem Eucharystycznym – stajemy się święci”. Ten młodzieniec dał niesamowite świadectwo, że w Eucharystii spotykał żywego i prawdziwego Jezusa, a sam Jezus dzień po dniu upodabniał go coraz bardziej do siebie. Carlo, zakochany w Jezusie i Maryi, przyprowadził swoich rodziców i innych ludzi – szczególnie rówieśników – do Boga, do Kościoła i Eucharystii.
Niech Eucharystia będzie dla Was wszystkich źródłem miłości i nadziei. W Roku Jubileuszowym bądźmy pielgrzymami nadziei i znakami nadziei dla innych. Prowadźmy innych na adorację, na Mszę św., na spotkanie z Chrystusem.
Zainaugurowaliśmy w naszej diecezji ełckiej „Rok Jubileuszowy”, inaczej „Rok Święty”. Obchody zakończą się 6 stycznia 2026 roku. Przeżywanie Kongresu Eucharystycznego naszej diecezji wspaniale wpisuje się w ten Rok Jubileuszowy.
Rok Jubileuszowy, to przede wszystkim rok szczególnej łaski, przypominający, że wszystkie istoty ludzkie i cały wszechświat pochodzą od Boga, od Boga zależą i do Boga zmierzają.
Ten Rok Jubileuszowy ma przypomnieć wszystkim ochrzczonym, że życie chrześcijanina to pielgrzymka, której celem jest zbawienie. Przeżywajmy ten Jubileusz pod hasłem „Pielgrzymi nadziei” i stawajmy się nimi.
Niech ten Jubileusz będzie wydarzeniem „żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, Źródłem nadziei i ożywi w każdym ochrzczonym wiarę w Boga i Bogu, by ją wyznawać z przekonaniem i żyć ufnością, że każdy człowiek zaproszony jest do doświadczenia łaski i nadziei, jakie niesie czas Jubileuszu.
Niech będzie dobrą okazją, by z większym zaangażowaniem celebrować wiarę w liturgii, a zwłaszcza w Eucharystii, która „jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i zarazem jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc”.
W dużej mierze korzystanie z owoców Roku Jubileuszowego zależy od Was, Kapłanów, od waszego zaangażowania w przekazywanie informacji, organizowania pielgrzymek do kościołów jubileuszowych, gorliwego pełnienia posługi głoszenia Słowa Bożego, posługi sakramentalnej, prowadzenia do Źródła nadziei, którym jest Chrystus Pan. Niech Duch Święty w tym was umacnia. Już dzisiaj Wam dziękuję.
W tym Roku Jubileuszowym jako pielgrzymi nadziei, żyjmy nadzieją, która zawieść nie może i niech ona będzie znakiem nowego odrodzenia, którego tak bardzo potrzebujemy. Przeżywajmy ten czas dany nam przez Boga, jako wyjątkowy czas łaski charakteryzujący się:
– pielgrzymowaniem czyli wyruszenie w drogę, która trwa przez całe życie i jest wędrowaniem za Chrystusem. Pielgrzymujmy do Wiecznego Miasta i do innych miejsc, zwłaszcza kościołów jubileuszowych naszej diecezji.
– uczestniczeniem w świętej liturgii, a zwłaszcza w Eucharystii, adoracji przed Najświętszym Sakramentem.
– korzystaniem z sakramentu pokuty i pojednania.
– uzyskanie odpustu, będącym pełnym wyrazem miłosierdzia Boga.
– braterstwem, czyli dawaniem świadectwa życia Ewangelią i przykazaniami. Niech każdy człowiek usłyszy słowa Boga „także dla ciebie jest nadzieja!”
Zgodnie z zaleceniem Penitencjarii Apostolskiej, ustanowiłem w Diecezji Ełckiej na czas Roku Świętego Kościoły Jubileuszowe:
Ełk, katedra – Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej
Ełk, kościół pw. Chrystusa Sługi – Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
Suwałki – Konkatedra pw. św. Aleksandra
Suwałki, kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa – Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
Sejny – Bazylika pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Wigry – Niepokalanego Poczęcia NMP
Gołdap – Konkatedra pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Gołdapi.
Augustów – Bazylika pw. Najświętszego Serca Jezusowego
Studzieniczna – Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej
Giżycko – Sanktuarium św. Brunona
Olecko – Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego
Rajgród – Sanktuarium Matki Bożej Rajgrodzkiej Królowej Rodzin
Lipsk – Sanktuarium Matki Bożej Bazylianki
Krasnybór – Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej Krasnoborskiej
Pisz, kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Zapoznajcie się z kościołami jubileuszowymi naszej diecezji, które będą oazami duchowości, źródłami nadziei. Pielgrzymujcie do nich indywidualnie, całymi rodzinami, zorganizowanymi wspólnotami z parafii, miast i miejscowości.
Dni Jubileuszowe będą przeżywać poszczególne wspólnoty: biskupi i kapłani, seminarzyści, osoby życia konsekrowanego, Nadzwyczajni szafarze Komunii świętej pracownicy kościelni, Parafialne Rady Duszpasterskie i Ekonomiczne, małżonkowie, rodziny, dzieci, młodzież, kobiety, mężczyźni, Pracownicy Caritas, chorzy i pracownicy służby zdrowia, osoby niepełnosprawne, wolontariusze, osoby starsze, samorządowcy, nauczyciele, katecheci, służby mundurowe, muzycy kościelni, schole i chóry, lektorzy i ministranci, żeglarze oraz wspólnoty, bractwa, stowarzyszenie, ruchy kościelne.
Będzie działa także internetowa strona jubileuszowa 2025, gdzie będzie można znaleźć kalendarium obchodów jubileuszowych, informacje o kościołach jubileuszowych oraz wszystkie najważniejsze materiały – duszpasterskie, katechetyczne, ewangelizacyjne, historyczne, mające pomóc w przeżywaniu Roku Świętego. Także w Martyrii znajdziemy informacyjne i formacyjne materiały. Również właściciele Radia 5 Państwo Bayer są nam bardzo przechylni i na pewno będziemy mogli usłyszeć wiele wspaniałych informacji i świadectw.
Niech Trójjedyny Bóg wam błogosławi, a Maryja, Matka Kościoła ma was w swojej opiece, a świeci Patronowie niech wypraszają potrzebne łaski.
Bp Jerzy Mazur SVD
Biskup Ełcki
Ełk 29.12.2024r.
PRZESŁANIE ROKU JUBILEUSZOWEGO 2025 – DO POBRANIA
Umiłowani Diecezjanie! Pielgrzymi nadziei!
Adwent to czas radosnego przygotowania do Bożego Narodzenia i oczekiwania na pełne spotkanie z Bogiem. Cieszę się, że na jego rozpoczęcie możemy wyśpiewać razem słowa Psalmisty: „Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę”. Są to pierwsze słowa Kościoła na Adwent, które zachęcają nas, by patrzeć na Pana, nawrócić się, unieść oczy, serca i odnowić wiarę w Boga, w Jezusa Chrystusa. Są to słowa nadziei, kiedy słyszymy z jednej strony o znakach na niebie i morzu, a z drugiej zaś o ludzkiej trwodze i bezradności wobec nadchodzących wydarzeń.
W obliczu wszystkich dzisiejszych zagrożeń, trudności i znaków czasu zachęcam Was słowami Jezusa: „Czuwajcie i módlcie się”. W tym czasie czuwania módlmy się i wołajmy za Psalmistą: „Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń, Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję” (Ps 25, 5).
Papież Franciszek w bulli Spes non confundit, ogłaszającej Jubileusz, wytycza nam drogę dobrego i owocnego przeżycia Roku Świętego. A przeżywanie Kongresu Eucharystycznego w naszej diecezji jeszcze bardziej nas motywuje do umacniania się na tej drodze poprzez nawracanie się do Eucharystii i życie Eucharystią.
Jubileusz zawsze w życiu Kościoła był wydarzeniem o wielkim znaczeniu duchowym, kościelnym oraz społecznym. To papież Bonifacy VIII w 1300 roku ustanowił pierwszy Rok Święty, który miał być powtarzany co sto lat, co na wzór biblijny zostało zmienione na 50, a następnie na 25 lat.
Jubileusz, czyli „rok łaski od Pana” jest rokiem głoszenia ubogim Dobrej Nowiny, odpuszczenia grzechów, a także kar za grzechy, rokiem pojednania pomiędzy zwaśnionymi, rokiem nawróceń, rokiem pokuty sakramentalnej i poza sakramentalnej, a w szczególności odpustem, pełnym wyrazem miłosierdzia Boga.
Pragniemy, ażeby Rok Jubileuszowy 2025 ogłoszony przez papieża Franciszka, którego hasłem są słowa: „Pielgrzymi nadziei”, a przeżywany w czasie trwania Kongresu Eucharystycznego Diecezji Ełckiej, był celebrowany z intensywną wiarą, żywą nadzieją oraz czynną miłością. Przede wszystkim chcemy odnowić pragnienie znajdowania się w obecności Pana, słuchania Go i adorowania oraz dziękczynienia Bogu za tak wielkie dary Jego miłości.
Ten szczególny czas łaski ma być dla Kościoła powszechnego doświadczeniem daru nadziei, której tak bardzo potrzeba współczesnemu światu. Rozpocznie go symboliczne otwarcie przez Ojca Świętego Drzwi Świętych Bazyliki św. Piotra w Watykanie 24 grudnia 2024 roku.
Natomiast w Niedzielę Świętej Rodziny 29 grudnia 2024 roku będzie celebrowana inauguracja Jubileuszu we wszystkich katedrach na świecie. W tym dniu także w Ełku nastąpi uroczyste rozpoczęcie Roku Jubileuszowego o godzinie 15.00. Wówczas zgromadzimy się na Placu św. Jana Pawła II i po przewidzianych modlitwach wyruszymy w procesji jako pielgrzymi nadziei do katedry ełckiej, matki wszystkich kościołów w diecezji, tworząc Kościół w drodze oraz podkreślając doniosłość tego wydarzenia.
Szczególnym znakiem otwarcia Roku Jubileuszowego jest procesja za krzyżem i uroczyste wejście do kościoła katedralnego, gdzie będę przewodniczył Eucharystii. To uroczyste kroczenie za krzyżem będzie znakiem drogi nadziei ludzi pielgrzymujących za Chrystusem, wzywającym do przebaczenia i miłości, jak przedstawiono to w logo Jubileuszu: „W świecie, w którym postęp i regres przeplatają się, krzyż Chrystusa pozostaje kotwicą zbawienia: znakiem nadziei, która nie zawodzi, ponieważ opiera się na miłości Boga, miłosiernego i wiernego”. Bardzo serdecznie zapraszam wszystkich kapłanów, osoby życia konsekrowanego, seminarzystów oraz wiernych świeckich na uroczystą inaugurację Roku Jubileuszowego do katedry ełckiej.
W Roku Jubileuszowym zwróćcie uwagę na krzyż także w Waszych mieszkaniach, domach, miejscach pracy i użyteczności publicznej. Jeśli z różnych przyczyn tego znaku nadziei, znaku przebaczenia i kotwicy zbawienia nie ma, to dołóżcie starań, by krzyż został uroczyście zawieszony i w czasie kolędy przez kapłana poświęcony.
Zachęcam Was do stawania często pod krzyżem, przed Ukrzyżowanym, by uświadomić sobie, jak wielką miłością umiłował nas Chrystus. Niech ta świadomość umocni wiarę i doda odwagi w dawaniu świadectwa o Jezusie Chrystusie Zmartwychwstałym, Miłosiernym, Eucharystycznym w dzisiejszym świecie.
III. Jezus Chrystus źródłem nadziei
Kościół ukazuje nam, że jedynym Źródłem nadziei jest Jezus Chrystus i zachęca, by w Roku Świętym 2025 na nowo Go odkrywać, zbliżać się do Niego i doświadczać Jego bliskości. Papież w bulli zauważa, że nadzieja „rodzi się w istocie z miłości i opiera się na miłości, która wypływa z Serca Jezusa przebitego na krzyżu”, a Jubileusz ma być wydarzeniem „żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, «bramą» zbawienia”, z Tym, którego Kościół ma misję głoszenia zawsze, wszędzie i wszystkim jako „naszą nadzieję”. A więc Jubileusz dla każdego z nas jest osobistym wyzwaniem do spotkania się z Panem Jezusem, który jest źródłem nadziei i „bramą” zbawienia. Spotykajcie się z Chrystusem obecnym w Słowie, w sakramentach, a szczególnie w Eucharystii.
Zachęcam każdego diecezjanina słowami: idź na Mszę świętą, idź na adorację, oddaj Bogu godzinę swojego czasu tygodniowo. O dogodnej porze dnia klęknij przed tabernakulum, przed Najświętszym Sakramentem, przed Źródłem nadziei, którym jest Chrystus i otwórz się na Jego łaskę. Niech to będzie „godzina adoracji i zadośćuczynienia”. Jest to nawiązanie do słów Jezusa skierowanych do Piotra: „Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną”(Mt 26,40).
W mocy Ducha Świętego umacniajcie wiarę, że „Kościół żyje dzięki Eucharystii” (EE 1), ożywiajcie relacje z Chrystusem w niej obecnym, uczestnicząc w adoracji. Bądźcie misjonarzami Eucharystii i pomagajcie innym spotykać się z Chrystusem obecnym w Eucharystii.
Każdemu Jubileuszowi towarzyszą pewne znaki, które są świadectwem wiary i wspomagają życie wiarą. Wśród nich należy wymienić pielgrzymkę, przebaczenie i pojednanie, braterstwo, odpust.
W tym Roku Świętym zachęcani jesteśmy do stawania się pielgrzymami nadziei. Jesteśmy zaproszeni do pielgrzymowania do Rzymu oraz do kościołów jubileuszowych w diecezji ełckiej. Zachęcam do zapoznania się z nimi.
Wielu zapewne zastanawia się, co da mi ten Jubileusz? Co da mi to pielgrzymowanie? Co konkretnego otrzymam za nawiedzenie kościoła jubileuszowego? Jak zapewnia Ojciec Święty, w tych miejscach „można odświeżyć drogę wiary i napić się ze źródeł nadziei, przede wszystkim przystępując do sakramentu pojednania, niezastąpionego punktu wyjścia dla prawdziwej drogi nawrócenia. Jubileusz ma jeszcze bardziej nam uświadomić, że wszyscy jesteśmy grzesznikami i potrzebujemy przebaczenia, ponieważ bez niego nie ma dla nas jakiejkolwiek nadziei. To przebaczenie otrzymujemy w sakramencie pokuty i pojednania.
Nawiedzając kościół jubileuszowy, możemy również uzyskać odpust zupełny, który uwalnia nas od wszystkich kar doczesnych za grzechy odpuszczone co do winy w sakramencie pokuty i pojednania. Odpust zupełny możemy uzyskać, spełniając następujące warunki: być w stanie łaski uświęcającej, przyjąć Komunię św., wykluczyć wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu, nawiedzić kościół jubileuszowy oraz odmówić modlitwę w intencjach Ojca Świętego.
Zachęcam w tym „czasie łaski” do pojednania i przebaczenia wzajemnych krzywd. Używajcie często słowa: „przepraszam”, „wybaczam”, „dziękuję”. Czyńmy to dlatego, że Bóg nas ukochał, że Bóg nam przebacza nasze grzechy bez żadnej naszej zasługi. Skoro nam przebaczono, mamy obowiązek przebaczania tym, którzy oczekują przebaczenia od nas.
W szczególnym czasie łaski jesteśmy jako chrześcijanie wezwani, aby stać się namacalnymi znakami nadziei dla naszych braci i sióstr, zwłaszcza starszych, chorych, biednych, cierpiących, migrantów.
Znaków nadziei potrzebują również ludzie młodzi. Chociaż w większości emanują oni energią i entuzjazmem, to jednak niekiedy niepewnie spoglądają w przyszłość. Drodzy młodzi! Odwagi! Bóg jest z Wami. Bądźcie blisko Chrystusa. I niech to będzie program na Wasze życie.
Z ufnością i odwagą podnieśmy głowy, nabierzmy ducha oraz przyjmijmy postawę modlitewnego oczekiwania, do czego wzywa nas dzisiaj sam Chrystus: „Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym (Łk 21, 36).
Na czas Adwentu, Roku Świętego i przeżywania Kongresu Eucharystycznego z serca błogosławię: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.
Bp Jerzy Mazur SVD
Biskup Ełcki