Rys historyczny: Kościół w Miłkach jest najstarszym z zachowanych kościołów na Mazurach. Wzniesiono go w stylu gotyckim pod koniec XV w. jako budowlę na planie prostokąta z kruchtą po stronie południowej i zakrystią po stronie wschodniej. Wewnątrz podzielono kościół drewnianymi filarami na trzy nawy. Prezbiterium i nawę główną wieńczy sklepienie kolebkowe, zaś nawy boczne sklepienie półkolebkowe. W pierwszym okresie swego istnienia, kościół był użytkowany przez parafię katolicką. Po sekularyzacji Zakonu Krzyżackiego w 1525 r. przejęła go gmina ewangelicka. Z tego okresu zachowało się jedynie ośmioboczne prezbiterium. W 1656 r. kościół został spalony przez Litwinów bądź Polaków powszechnie branych za Tatarów. Odbudowa trwała trzynaście lat, jednak już dwa lata po pożarze, w 1658 kościół otrzymał dzwon. Prawdopodobnie wówczas, podczas odbudowy, do bryły kościoła dobudowano wieżę. Chorągiewka na jej zwieńczeniu nosi datę 1669 r.
Wyposażenie: Ołtarz główny pochodzi z 1688 r. jest to ołtarz trójkondygnacyjny. Od momentu powstania przeszedł on trzy zabiegi konserwacyjne, w tym ostatni w 1988 r. Najniższą kondygnację, tzw. predellę, czyli podstawę ołtarza zdobi obraz olejny na desce przedstawiający Ostatnią wieczerzę. Centralne miejsce pierwszej kondygnacji zajmuje XIX-wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus. Zdobione są również pola zew. tej kondygnacji, oddzielone od głównego kolumnami o korynckich głowicach. W polu prawym, u góry widzimy
półpostać św. Jana Chrzciciela, przedstawioną na ciemnym prostokątnym tle, górą zwieńczonym półokrągło. W lewym polu, na tłach jak po prawej stronie wyżej przedstawiono półpostać Mojżesza, niżej herb i inicjały rodu Kietliczów oraz datę: Anno 1688.
Odpusty: MB Królowej Polski – 3 maja, MB Anielskiej – 2 sierpnia
Księgi parafialne: od 1948
Telefon: 510 778 651