Dziś o godz. 9.34, w watykańskim klasztorze „Mater ecclesiae”, odszedł do Pana papież senior Benedykt XVI.
Był 265. Następcą Świętego Piotra i zasiadał na Stolicy Apostolskiej od 19 kwietnia 2005 do 28 lutego 2013 roku.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie…
Zapraszamy na Mszę św. w intencji Papieża Benedykta XVI, do katedry ełckiej, na godz. 15.00.
W godzinie miłosierdzia łączmy się w modlitwie!!!
„Wkrótce stanę przed ostatecznym sędzią mojego życia. Choćbym miał wiele powodów do obaw i lęku, patrząc wstecz na moje długie życie, to jednak jestem szczęśliwy, ponieważ mocno wierzę, że Pan jest nie tylko sprawiedliwym sędzią, lecz także przyjacielem i bratem, który już sam cierpiał z powodu moich niedostatków i dlatego jako sędzia jest także moim obrońcą (Parakletem). W obliczu godziny sądu, łaska bycia chrześcijaninem staje się dla mnie jasna. Bycie chrześcijaninem daje mi poznanie, a nawet więcej, przyjaźń z sędzią mojego życia i pozwala mi przejść z ufnością przez mroczną bramę śmierci. W tym kontekście ciągle przypomina mi się to, co Jan mówi na początku Apokalipsy: widzi Syna Człowieczego w całej Jego wielkości i pada u Jego stóp jak martwy. Lecz On kładzie na nim swoją prawą rękę i mówi: „Przestań się lękać! To ja…” (por. Ap 1, 12-17)”.
Benedykt XVI
Msza św. pogrzebowa Benedykta XVI odbędzie się 5 stycznia na Placu św. Piotra, a przewodniczyć jej będzie papież Franciszek.
Informację tę przekazał dyrektor watykańskiego Biura Prasowego Matteo Bruni podczas krótkiego briefingu. Potwierdził też, że od poniedziałku 2 stycznia ciało Benedykta XVI zostanie wystawione w Bazylice Watykańskiej.
Joseph Ratzinger urodził się 16 kwietnia 1927 r. w Marktl am Inn w diecezji pasawskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Traunstein nieopodal granicy austriackiej.
W latach 1946-1051 studiował filozofię i teologię we Fryzyndze i Monachium. 29 czerwca 1951 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1953 r. zdobył stopień doktora na podstawie dysertacji o św. Augustynie, pt. „Lud i Dom Boży w nauce św. Augustyna o Kościele”. Został też wykładowcą dogmatyki i teologii fundamentalnej we Fryzyndze. W 1957 r. uzyskał habilitację na podstawie rozprawy o św. Bonawenturze pt. „Teologia dziejów u św. Bonawentury”. W 1958 r. został profesorem kolegium we Fryzyndze. W latach 1959-1966 pracował jako profesor w Bonn.
W latach 1962-1965, podczas Soboru Watykańskiego II, ks. Ratzinger by teologicznym doradcą kard. Josefa Fringsa, abp. Kolonii i przewodniczącego Episkopatu RFN. Współpracował nad ostateczną wersją najważniejszych dokumentów soborowych. Później zajmował ważne stanowiska w Konferencji Episkopatu Niemiec i w Międzynarodowej Komisji Teologicznej w Watykanie.
W latach 1966-1969 wykładał jako profesor w Tybindze. W latach 1969-1977 był profesorem w Ratyzbonie, gdzie pełnił też funkcję wicerektora uniwersytetu.
25 marca 1977 r. papież Paweł VI mianował go arcybiskupem Monachium i Fryzyngi. Jako zawołanie biskupie obrał słowa: „Współpracownik prawdy”. Sakrę biskupią przyjął 28 maja z rąk biskupa Würzburga – Josefa Stangla, a 27 czerwca został kreowany kardynałem.
25 listopada 1981 r. Jan Paweł II powołał go na prefekta Kongregacji Nauki Wiary, z czym łączyło się również stanowisko przewodniczącego Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej. 15 lutego 1982 r. ustąpił z urzędu arcybiskupa Monachium i Fryzyngi.
5 grudnia 1992 r. zaprezentowano w Watykanie Katechizm Kościoła Katolickiego, opracowywany od 1986 r. pod kierownictwem kard. Ratzingera. W 2000 r. została ogłoszona przez kard. Ratzingera deklaracja „Dominus Iesus” (6 sierpnia) o jedyności i powszechności zbawczej Jezusa Chrystusa i Kościoła.
W 2002 r. został dziekanem Kolegium Kardynalskiego. 8 kwietnia 2005 r. przewodniczył Mszy św. żałobnej papieża Jana Pawła II i od 18 kwietnia kierował obradami konklawe mającego wybrać nowego papieża.
19 kwietnia 2005 r., w drugim dniu zgromadzenia kardynałów, w czwartym głosowaniu, kard. Joseph Ratzinger został wybrany 265. papieżem, przybierając imię Benedykt XVI. Nawiązał nim do „papieża pokoju” Benedykta XV oraz patrona Europy i założyciela zakonu benedyktynów – św. Benedykta z Nursji. Był pierwszym Niemcem na urzędzie papieskim od czasów Wiktora II (1055-57).
Jako papież, Benedykt XVI przyjechał do Polski w dniach 25–28 maja 2006 roku. W czasie swojej podróży apostolskiej odwiedził Warszaw oraz miejsca związane z osobą papieża Jana Pawła II: Częstochowę, Wadowice, Kalwarię Zebrzydowską, Kraków, Oświęcim
BP KEP
Tak bp Jerzy Mazur, biskup ełcki wspomina Papieża Benedykta XVI:
Wiadomość o śmierci z jednej strony smutna, z drugiej strony pełna nadziei, o której tak wiele mówił i dawał o niej świadectwo swoim życiem Papież Benedykt. Uczył nas, żebyśmy również swoją nadzieję pokładali w Bogu, w Panu życia i śmierci.
Ta śmierć, która właśnie dziś przyszła w w Wigilię Bożej Rodzicielki Maryi i w przeddzień modlitw w intencji Pokoju, potwierdza to, że Benedykt XVI był Papieżem wielkiego pokoju. To wielki teolog, a z drugiej strony człowiek wielkiej pokory i dobroci. Człowiek dialogu ekumenicznego, międzyreligijnego, szczególnie z Judaizmem i Muzułmanami.
Cały jego pontyfikat, jego dorobek, podróże apostolskie, jego nauczanie, przynaglało nas wszystkich do wypływania na głębię.
Chciałbym dziś wrócić myślą do pielgrzymki Benedykta XVI do Polski pod hasłem „Trwajcie mocni w wierze”, w której zachęcał nas do bycia prawdziwymi świadkami Jezusa. Mocno podkreślał: „Niech nie zabraknie światu waszego świadectw”, w kontekście emigracji Polaków do państw Europy zachodniej.
„Człowiek, który nie daje Boga drugiemu człowiekowi, daje zawsze mało. Człowiek, który daje Boga drugiemu człowiekowi, daje zawsze dużo” – papież Benedykt XVI. Przez cały swój pontyfikat zachęcał nas do dzielenia się Bogiem, radością Dobrej Nowiny o zbawieniu, o życiu wiecznym.
Był człowiekiem bardzo oddany misjom. Niejednokrotnie mówił, że misje są sprawą miłości. To właśnie z niej powinna wypływać moja motywacja do głoszenia Ewangelii i wspierania misji, życia misjami na co dzień.
Pamiętam wizytę Ad Limina, którą odbywałem razem z bp. Romualdem Kamińskim, biskupem pomocniczym. Był bardzo zainteresowany naszą diecezją, tym co czynimy w naszej młodej diecezji. Był również zainteresowany odradzającym się Kościołem na Wschodzie, na Syberii.
Pragnę zaprosić i zachęcić do modlitwy w jego intencji, aby także jego głębokie nauczanie dotyczące różnych dziedzin, było przez nas poznawane. Abyśmy jako ludzie wiary starali się życie głoszonym przez niego orędziem.
.