Już dzisiaj zależy od polskiej młodzieży następne tysiąc lat – śpiewamy dumnie podczas Apelu Jasnogórskiego. Wielu z nas ma świadomość, że to, co robimy, wpływa nie tylko na nasze życie, ale również na los innych ludzi. Wiele jest w nas miłości bliźniego, którą wyrażamy na szereg sposobów. Jedną z nich jest modlitwa za tych, którzy się jeszcze nie narodzili – Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego.
Jasiek
27 tydzień, 185. dzień życia Jaśka. Już wielokrotnie mogłam przeżywałam ten dzień. Dzięki aplikacji Duchowa adopcja podglądam, co się z nim dzieje i jak wygląda. ‘Widzisz jaki jestem duży? Ważę już ok 1,25 kg. Wielkością przypominam główkę kapusty pekińskiej…’ To opis tego, co aktualnie dzieje się z Jaśkiem. Każdego dnia mogę obserwować i czytać o tym, jak się rozwija. Mogę również wsłuchać się w bicie jego serca. Codziennie przypomina mi to, że modlę się za konkretną osobę, która z dnia na dzień rośnie, rozwija się i kształtuje.
Duchowa adopcja
Inicjatywa pojawiła się w Polsce w 1987 roku dzięki ojcom paulinom, którzy w Warszawie rozpoczęli to dzieło. Chociaż jej początków należy szukać w Fatimie, to modlitwa ta dość szybko rozprzestrzeniła się w naszym kraju. Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą to codzienna modlitwa w intencji dziecka, którego imię jest znane Bogu. Składa się na nią dziesiątek różańca oraz przypisana dziełu modlitwa. Duchowy rodzic może dodatkowo podejmować inne ofiary i wyrzeczenia. Modlitwa trwa 9 miesięcy – tyle, ile dziecko rozwija się w łonie swojej mamy. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza.
Jak zacząć?
Od postanowienia, że podejmujemy się duchowej adopcji dziecka poczętego do rozpoczęcia modlitwy w ramach dzieła dzieli nas niewiele. Przyjęło się, że duchową adopcję rozpoczynamy 25 marca, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, która jest również Dniem Świętości Życia. Duchową Adopcję rozpoczynamy złożeniem przyrzeczenia, które powinno być składane w sposób uroczysty, w kościele. Jeśli nie ma takiej możliwości, można złożyć je w mniej uroczysty sposób. ‘Przyrzeczenie Duchowej Adopcji może być też składane prywatnie przed Krzyżem, najlepiej w któreś święto Matki Bożej. Takie „prywatne” przyrzeczenie składamy wówczas, gdy nie ma warunków do uroczystego złożenie go
w kościele z pełnym ceremoniałem. Takie sytuacje są usprawiedliwiane np. chorobą, sędziwym wiekiem, niepełnosprawnością itd.’ Składając przyrzeczeniem, zobowiązujemy się do modlitwy za nienarodzone dziecko i jego rodziców przez 9 kolejnych miesięcy odmawiając dziesiątek różańca oraz specjalną modlitwę. Składając przyrzeczenie, możemy ofiarować swoje dobrowolne postanowienia, ale nie jest to konieczne. Warto pamiętać, że kolejną duchową adopcję możemy podjąć po wypełnieniu wcześniejszego zobowiązania.
Szczegółowe informacje o tym, jak podjąć się duchowej adopcji znajdują się na stronie http://www.duchowa-adopcja.pl/
Monika Zubowicz