„W służbie narodu – w oczekiwaniu na beatyfikację Prymasa Tysiąclecia” – to temat V Kongresu Ruchu „Europa Christi” i Spotkania Akcji Katolickiej Diecezji Ełckiej, który odbył się w dniach 23-24 lipca w Pokamedulskim Klasztorze w Wigrach.
Kongres swoim honorowym patronatem objął ks. abp. Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski oraz ks. bp. Jerzy Mazur, ordynariusz Diecezji Ełckiej.
Drugi dzień Kongresu rozpoczął się Mszą św. w parafialnym kościele pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, pod przewodnictwem ks. prał. Zbigniewa Bzdaka, dziekana dekanatu sejneńskiego, proboszcza parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach. Homilię wygłosił Ks. prof. dr hab. Mirosław Sitarz
Odniesieniem do homilii była przypowieść o siewcy, która „ujawnia przyczyny pojawiania się zła – zasiewamy dobro, lecz nie pilnujemy jego wzrostu – Jezus wspomina o ludziach, którzy spali – i w rezultacie pojawia się zło tam, gdzie spodziewaliśmy się dobra” – wyjaśniał ks. profesor. W tym kontekście ks. Sitarz przywołał Kodeks Prawa Kanonicznego mówiący, że „Wszyscy ludzie obowiązani są szukać prawdy dotyczącej Boga i Jego Kościoła, a poznaną mają obowiązek i prawo z mocy prawa Bożego przyjąć i zachowywać”. [kan. 748.1] Kaznodzieja podkreślił, że „choć Kościół składa się z pszenicy i chwastu, choć członkami Jego są ludzie święci i wielkiego formatu, ale i ludzie grzeszni, to Kościół jest święty, bo ma słowo życia, bo ma wszelkie środki do uświęcania każdego z nas, całej rodziny ludzkiej w postaci sakramentów i każdy z nas […] ma prawo domagać się dóbr duchowych Kościoła zwłaszcza Słowa Bożego i Sakramentów”, i dlatego „współczesny człowiek, który zawarł przymierze z Bogiem, jest, na mocy zawartych sakramentów chrztu, bierzmowania, małżeństwa czy kapłaństwa, odpowiedzialny za Kościół”.
W drugim dniu sesji naukowej przewodniczył ks. dr Ryszard Sawicki, wicedyrektor diecezjalnego Caritas. Jako pierwszy z prelekcją wystąpił dr hab. Sebastian Skuza z Ministerstwa Finansów, który zapoznał uczestników Kongresu z założeniami „Nowego Ładu” planowanego przez Rząd RP.
Dalsza część sesji miała już charakter historyczny.
Ks. Ryszard Sawicki w swoim wystąpieniu „Kameduli w służbie Narodu” przedstawił niezwykle interesującą i mało znaną historię zakonu Kamedułów, wyrastającego z pnia benedyktyńskiego i praktykującego regułę „Ora et Labora” – módl się i pracuj. „Kameduli mają swój udział w historii Polski, mają też swój udział w historii Suwalszczyzny. To oni właśnie po przybyciu na Wigry, gdzie objęli ufundowany w 1667 roku przez króla Jana Kazimierza klasztor, założyli dzisiejsze miasto Suwałki, ufundowali kościół w Suwałkach i pobliskim Magdalenowie. Intencją króla było, aby zakonnicy w tych trudnych dla Rzeczpospolitej czasach modlili się za pomyślność Ojczyzny. Wigry przez kilkanaście lat były siedzibą nowo powstałej, po zaborach, diecezji Wigierskiej. Dzisiaj na Wigrach kamedułów już nie ma lecz pamięć o nich wciąż trwa. Dzisiaj klasztor kamedulski staje się centrum Nowej Ewangelizacji w Diecezji Ełckiej” – mówił ks. Sawicki.
Dwaj następni prelegenci mówili o bohaterach: „małych” i „wielkich”. Dr Tomasz Naruszewicz mówił o Bohaterach Suwalszczyzny, tych małych, działających lokalnie, walczących i ginących na swej ziemi w czasie Powstania Suwalskiego. Najważniejszym z nich był ks. Stanisław Szczęsnowicz, bardzo szanowana postać, poseł na Sejm Ustawodawczy RP. Byli też inni: Aleksander Putra, działacz ludowy, Paweł Kujałowicz, Zbigniew Izbicki, Bolesław Nieszczerzewski, wszyscy mieszkańcy podsuwalskich wsi.
Z kolei dr. Jarosław Schabieński z Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa w Białymstoku podjął temat „Piłsudski i jego rola w odzyskaniu niepodległości przez Polskę”. Dr Schabieński poprzez rozwinięcie tematu, w którym porównał życiorysy kilku wybitnych Polaków, Ojców Polskiej Niepodległości: Wojciecha Korfantego, Ignacego Jana Padarewskiego, Ignacego Daszyńskiego, Wincentego Witosa, Romana Dmowskiego z życiorysem i wkładem Piłsudskiego w odzyskanie niepodległości Polski, ukazał, że wszystkie te życiorysy pokazują wielką siłę oraz urok polskiej kultury i polskiej tradycji. Wszyscy oni marzyli o wolnej Polsce.
Sesja trzecia była w całości poświęcona postaci Prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ks. prof. dr hab. Józef Krukowski (PAN) przedstawił temat „Wkład Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego w normalizację stosunków między Państwem a Kościołem w Polsce po II wojnie światowej”. Ks. Krukowski wskazał, że Prymas Tysiąclecia kierował polskim Kościołem w bardzo trudnych, obcych ideowo, czasach, a mimo to, zdołał przeprowadzić Kościół do pełnej normalizacji stosunków z państwem. Ostateczny krok w drodze tej normalizacji wykonał nasz Papież Jan Paweł II. Jak wyjaśniał ks. profesor „Istota tej drogi polegała na wykorzystaniu przez ks. Prymasa Wyszyńskiego bardzo silnej obecności Kościoła w kulturze. Wysiłki czynników państwowych mające na celu realizację postulatów ideologii marksistowskiej, wykorzenienie katolicyzmu z życia narodu spełzły praktycznie na niczym” i podkreślił, że „było to niewątpliwie zasługą niezłomnej postawy Prymasa Tysiąclecia, mimo skierowanych w jego stronę szykan, publicznego znieważania i kilkuletniego uwięzienia. Mimo tego wszystkiego kardynał Stefan Wyszyński nie zamykał się na rozmowy ze stroną rządową i nieustannie dążył do jakiegoś kompromisowego rozwiązania”. Ze względu na bliską współpracę ks. profesora z ks. Prymasem wystąpieniu znalazły się również wątki osobiste.
Inny aspekt działalności ks. Prymasa Wyszyńskiego przedstawił mgr Paweł Robak (KUL). Tematem jego wystąpienia była „Troska kardynała Wyszyńskiego o osoby niepełnosprawne”. Prelegent wskazywał, że „troska kardynała Wyszyńskiego o niepełnosprawnych ma swe szczególne umocowanie w początkach jego posługi kapłańskiej, w której zetknął się osobiście w czasie II wojny światowej z osobami niepełnosprawnymi (niewidomymi) w Kozłówce, a następnie w Laskach koło Warszawy, przez co w rezultacie w osobach niepełnosprawnych widział on wielkie bogactwo wartości, światłości i miłości”. Pan Robak zwrócił uwagę, że swoich homiliach kierowanych do niepełnosprawnych Prymas Tysiąclecia mówił, że „jesteście społeczeństwu potrzebni, zechciejcie w to uwierzyć” i dodał, że „jest tak ponieważ to człowiek żyjący – tu i teraz – ze wszystkimi swoimi możliwościami, wadami i ograniczeniami, jest największą wartością tego świata”.
Ostatni referat na Kongresie „Ludzie pióra” w służbie Narodu według Wyszyńskiego – wygłosiła dr Agnieszka Romanko (KUL). W sformułowaniu „ludzie pióra” kryją się zagadnienia społecznych środków przekazu, które Prymas uważał za posłannictwo w służbie Bogu i Ojczyźnie. Podczas Ogólnopolskiej Pielgrzymki Pisarzy i Pracowników Literatury na Jasną Górę w 1958 roku mówił: „W obecnym trudnym położeniu naszej Ojczyzny musimy być podporą i siłą, światłem i pociechą, powstrzymaniem i podźwignięciem wszystkim cierpiącym, udręczonym, kuszonym, słabym i chwiejącym się. Jest to bardzo trudne zadanie, ale jakże ważne. Nie wiemy jeszcze jakich doświadczeń i dowodów miłości zażąda od nas Bóg w trudnej sytuacji w jakiej Naród trwa i walczy”. Te słowa ks. Prymasa prelegentka odniosła do dzisiejszej sytuacji społeczno-politycznej i religijnej. Przede wszystkim zaś zwróciła uwagę, że publicystyka musi się opierać w swym przekazie na prawdzie.
Na zakończenie panelu odbyła się dyskusja.
Zamknięcia V Kongresu Ruchu „Europa Christi” dokonał ks. prof. dr hab. Mirosław Sitarz.
Organizatorami Kongresu byli: Fundacja „Myśląc Ojczyzna”, Fundacja Wigry Pro, Akcja Katolicka Parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Wigrach, Program „Niepodległa” na lata 2017-2022, Katedra Kościelnego Prawa Publicznego i Konstytucyjnego KUL.
Patronat Medialny sprawowali: Tygodnik Katolicki „Niedziela” oraz Miesięcznik Diecezji Ełckiej „Martyria”
Kongres był transmitowany on-line: niedziela.pl
rr/am
fot. Andrzej Meller
