Uroczystą Mszą św. dziękczynną w katedrze ełckiej, w piątek 25 marca diecezja ełcka rozpoczęła świętowanie jubileuszu 30-lecia swego istnienia. Eucharystii przewodniczył bp Jerzy Mazur, biskup ełcki. Na diecezjalne świętowanie przybyli wierni oraz kapłani z poszczególnych parafii.
„Dzisiaj, w katedrze św. Wojciecha pragniemy wyrazić wdzięczność Bogu Trójjedynemu za wszelkie łaski, którymi obdarzał nasz Kościół Ełcki przez 30 lat. Wyrażamy wdzięczność Matce Bożej, naszej patronce oraz św. Wojciechowi i św. Brunonowi z Kwerfurtu, oraz wszystkim świętym i błogosławionym za opiekę i wstawiennictwo przed Bogiem. Dziękujemy św. Janowi Pawłowi II za powołanie do istnienia naszej diecezji oraz za historyczną obecność na naszej ziemi” – mówił bp Jerzy Mazur.
W homilii bp Mazur wspomniał pierwszych biskupów diecezji ełckiej, śp. abp. Wojciecha Ziembę, który na początku swojej posługi w diecezji ełckiej mówił, że podejmuje się tego obowiązku tylko dlatego, ponieważ Bóg jest bogaty w miłosierdzie, a Boże miłosierdzie może uzupełnić nasze braki. Wspomniał również śp. bp. Edwarda Samsela, który żył nadzieją jaką pokładał w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. Od 2003 r. bp Jerzy Mazur, przyzywając mocy Ducha Świętego kontynuuje drogę Kościoła ełckiego wyznaczoną przez poprzedników.
Jak biskup zauważył, 30 lat życia wspólnoty Kościoła ełckiego to czas odważnego i kreatywnego budowania jego struktur, formowania duchownych i świeckich do podjęcia wyzwań i bieżących zadań. Mówił: „Popatrzmy na blaski i cienie naszej diecezji oraz na społeczeństwo, w którym żyjemy. Wielkie rozbicie w narodzie. Wielu ochrzczonych nie stawia na pierwszym miejscu Boga, Jego słowa, ale swoje poglądy, siebie. Wielu żyje w zastraszeniu covidowym. Ten Jubileusz przeżywamy w obliczu wojny na Ukrainie. Oto miliony uchodźców w naszej Ojczyźnie i tysiące na terenie naszej diecezji. Obyśmy w mocy Ducha Świętego dostrzegli w Kościele ełckim zamiar Boży i jednocześnie zobaczyli i podjęli stojące przed nim nowe wyzwania”.
Nawiązując do Ewangelii, biskup powiedział: „Z tej sceny Zwiastowania możemy uczyć się wiele i wyciągać wnioski dla naszego życia duchowego. Maryja uczy nas, jak kształtować relacje z Bogiem, jak słuchać Boga i rozważać Jego słowo, które do nas mówi. Maryja uczy nas, jak godzić się na wypełnianie woli Bożej tak, jak Ona ją wypełnia”
„Świętowaniu Jubileuszu pragniemy nadać konkretny wymiar duchowy, dziękczynny, modlitewny oraz wymiar konkretnych czynów miłości miłosiernej. W duchu miłości miłosiernej w tych dniach przyjmujmy uchodźców wojennych z Ukrainy oraz pomagamy tym, którzy pozostali na Ukrainie, aby walczyć o wolność i pokój. Wszystkimi naszymi działaniami koordynuje Caritas Diecezji Ełckiej. Takim też darem jubileuszowym jest ufundowana przez diecezję grota Matki Słowa. W dniu dzisiejszym została poświęcona w Mandritsara na Madagaskarze oraz hektar posadzonego lasu, gdzie pracuje o. Zdzisław Grad, werbista” – wyjaśniał bp Mazur.
Dzisiejszy dzień jest również Dniem Świętości Życia. Biskup zachęcał do podjęcia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. „Brońmy każde życie, bo ratując jedno życie, ratujemy cały świat” – mówił hierarcha.
W tym dniu rozpoczyna się również inicjatywa młodzieżowa, tzw. „studniówka” – czyli sto dni modlitwy za konkretnego maturzystę. „Ogarnijmy maturzystów naszymi modlitwami, by dobrze się przygotowali i zdali egzamin oraz by dokonali mądrego wyboru drogi życiowej.
Na zakończenie uroczystej Eucharystii bp Jerzy Mazur, biskup ełcki dokonał zawierzenia Niepokalanej Matce Najświętszej diecezji ełckiej i wszystkich wiernych. „Niech w tej katedrze i we wszystkich kościołach diecezji za przyczyną naszej Patronki, Matki Kościoła i współpatronów: św. Wojciecha i św. Brunona z Kwerfurtu będzie budowany solidny Kościół, świątynie naszych serc. Wsłuchujmy się w głos Ducha Świętego, co mówi do naszego Kościoła” – zachęcał biskup.
W świętowanie jubileuszu 30-lat diecezji wpisane są również inne wydarzenia tego roku, m.in. I Kongres Różańcowy Diecezji Ełckiej, z trzema stacjami: stacja dorosłych – 28 maja 2022 r. w Krasnymborze, stacją dziecięcą – 4 czerwca w Studzienicznej; stacją młodzieżową 11 czerwca w Ełku. .
mr
Jubileuszowa homilia bp Jerzego Mazura, biskupa ełckiego
1. Jednym z ważnych dokonań św. Jana Pawła II, jako papieża, wobec naszej Ojczyzny były pielgrzymki, a także ustanowienie nowych struktur organizacyjnych Kościoła katolickiego w Polsce. Tym szczególnym dniem była Uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 1992 roku. Wtedy to św. Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae populus dokonał reorganizacji struktur administracyjnych Kościoła w Polsce. Powstało 13 nowych diecezji, 8 zostało podniesionych do rangi archidiecezji. Jedną z tych nowo utworzonych diecezji była diecezja ełcka.
Św. Jan Paweł II uczynił to po to, „aby łatwiej było gromadzić lud Boży przy ołtarzu, ucząc go przy stole Słowa i przy stole Chleba radykalnego oddania się Miłości, Jezusowi Chrystusowi”. I dzisiaj to jest realizowane, i możemy cieszyć się rozwiniętymi strukturami i utrwalającą się coraz mocniej tradycją diecezjalną.
Słowami św. Pawła: „Bogu dziękujcie (…) Ducha nie gaście” (1 Tes 5, 18-19) pragnę zachęcić do świętowania Jubileuszu, 30 lat istnienia diecezji ełckiej. W murach tej jubileuszowej katedry św. Wojciecha wyrażamy wdzięczność Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za te 30 lat istnienia naszej diecezji, za ten czas łaski i wiary, pokoju i miłości, dobra i nadziei. Trzeba bowiem dziękować Bogu i ludziom, gdyż to jest zasadniczy warunek, by „nie gasić ducha”.
2. Przeżywany Jubileusz to trzydzieści lat wspólnej drogi, wspólnego kroczenia drogą, którą rozpoczęliśmy na chrzcie świętym. Jedni kroczą tą drogą od początku diecezji ełckiej, inni dołączyli przez przybycie na jej teren czy urodzili się już w naszej diecezji.
Trzydzieści lat temu przybyli do Ełku, do tej katedry, następcy apostołów. Przybył z Olsztyna bp Wojciech Ziemba, jako pierwszy ordynariusz diecezji ełckiej, z zawołaniem biskupim: „Bóg bogaty w miłosierdzie”. Napisał w pierwszym liście pasterskim: „Otrzymałem zadanie nauczania i prowadzenia Was przez trudy ziemskiego życia do pełnego zjednoczenia z Bogiem. Podejmuje się tego obowiązku tylko dlatego, że „Bóg jest bogaty w miłosierdzie. Boże miłosierdzie może uzupełnić nasze braki”.
Razem z nim przybył z Łomży bp Edward Samsel jako pierwszy biskup pomocniczy, późniejszy ordynariusz – od listopada 2000 roku do stycznia 2003 roku. Jego biskupim zawołaniem były słowa: „Spes unica” (Jedyna nadzieja) i żył nadzieją, którą pokładał w Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym.
Od kwietnia 2003 roku ja kontynuuję tę misję prowadzenia Was „do pełnego zjednoczenia z Bogiem”. Wzywam pomocy Ducha Świętego słowami: „Veni Sancte Spiritus” (Przyjdź Duchu Święty), bo mocno wierzę, że tylko w Jego mocy mogę rozpoznać wolę Bożą i w Jego mocy ją wypełniać.
3.Ewangelia, którą słyszeliśmy, prowadzi nas do Nazaretu, do domu Maryi. Pojawia się Anioł Gabriel – wysłaniec Boga. Wypełnia się proroctwo Izajasza, które słyszeliśmy w pierwszym czytaniu. Brzmi ono: „Oto Panna pocznie i porodzi Syna i nazwą Go imieniem Emmanuel, to znaczy Bóg z nami” (Iz 7,14). Anioł pozdrawia Maryję i oznajmia Jej, że „pocznie i porodzi Syna, któremu nada imię Jezus”. Maryja zadaje pytanie: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”.I usłyszała odpowiedź Anioła: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię”.Dialog kończy się zgodą Maryi na propozycję Boga:„Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”. Gdy Maryja wypowiedziała te słowa, pod Jej sercem mocą Ducha Świętego zamieszkał Syn Boży w ludzkiej naturze.
Moi Drodzy! Z tej sceny Zwiastowania możemy uczyć się wiele i wyciągnąć wnioski dla naszego życia duchowego. Maryja uczy nas, jak kształtować relacje z Bogiem, jak słuchać Boga i rozważać Jego słowo, które do nas mówi. Maryja uczy nas, jak godzić się na wypełnianie woli Bożej tak, jak Ona ją wypełniała.
Także Chrystus mówi, jak słyszeliśmy w drugim czytaniu: „Oto idę, abym spełniał wolę Twoją”. Jezus wypełnił wolę Ojca aż po ostatnie tchnienie, gdy wyrzekł na krzyżu: „Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego”.
Również i my powinniśmy rozpoznawać wolę Bożą i ją wypełniać w codziennym życiu. Pełnić wolę Bożą – to znaczy z miłością wywiązywać się ze swoich obowiązków. Pełnić wolę Bożą, to również powierzać Bogu swoje niepowodzenia i rozczarowania, słabości i zniechęcenia. Najtrudniej jest przyjąć wolę Bożą w cierpieniu. Trzeba się często wraz z Jezusem krwawo pocić, zmagać wewnętrznie. Światłem i oparciem w takich godzinach jest modlitwa: „Nie moja, ale Twoja niech się dzieje wola” (por. Łk 22,42).
4. Trzydzieści lat życia wspólnoty Kościoła ełckiego to czas odważnego i kreatywnego budowania jego struktur, formowania duchownych i świeckich do podjęcia wyzwań i bieżących zadań oraz wypełniania misji duszpasterskiej, ewangelizacyjnej, katechetycznej, charytatywnej. To czas rozwijania instytucji Kościoła ełckiego jak wydziały kurialne, Seminarium, Sąd Biskupi, Caritas, budowania nowych świątyń i innych budynków kościelnych. To czas zaangażowania się w tworzenie parafii jako „wspólnoty wspólnot”, a rodziny jako „Domowego Kościoła”. Wszystko ma jeden cel: zbawienie człowieka.
Wiele się zmieniło przez te 30 lat. Popatrzmy na blaski i cienie naszej diecezji oraz na społeczeństwo, w którym żyjemy. Wielkie rozbicie w narodzie. Zmieniło się dużo w naszym postępowaniu także w Kościele. Wielu ochrzczonych nie stawia na pierwszym miejscu Boga, Jego słowa, ale swoje poglądy, siebie. Wielu żyje w zastraszeniu covidowym. Ten Jubileusz przeżywamy w obliczu wojny na Ukrainie. Oto miliony uchodźców w naszej Ojczyźnie i tysiące na terenie naszej diecezji.
Obyśmy w mocy Ducha Świętego dostrzegli w Kościele ełckim zamiar Boży i jednocześnie zobaczyli i podjęli stojące przed nim nowe wyzwania. Zwróćmy się więc pokornie do Boga z zapytaniem: „Panie, co chcesz, abyśmy czynili?”.
Żyjemy słowami św. Jana Pawła II, którymi kończył homilię wygłoszoną tutaj na tej ełckiej ziemi: „Corragio! Odwagi!. Bóg jest z wami. Przyszłość należy do was. Zawsze z Chrystusem i Jego Matką idźcie ku tej przyszłości. Idźcie ku tej przyszłości świadomi tych sił, jakie macie w sobie, w duszach i ciałach waszych”.
Idźmy razem jako duchowni i świeccy. Idźmy ku przyszłości! Idźmy z Maryją, Matką Kościoła, Patronką naszą. Idźmy w ten dzisiejszy świat, niosąc do niego Chrystusa, przemieniając peryferie w centra, bo tam, gdzie jest Chrystus, tam jest centrum. Idźmy pełni odwagi i entuzjazmu jak uczniowie wyszli z Wieczernika, by głosić Ewangelię.
W tym dniu jubileuszowym i każdego dnia uważnie wsłuchujmy się w to, co Duch Święty mówi do Kościoła ełckiego.
5. Dzisiejszy dzień to także Dzień Świętości Życia. Niech to świętowanie obudzi w nas wrażliwość na sens ludzkiego życia w każdym jego momencie. Brońmy każde życie, bo ratując jedno życie, ratujemy cały świat.
Dzisiejszy dzień to także rozpoczęcie tzw. studniówki, czyli sto dni modlitwy za maturzystę. Ogarnijmy maturzystów naszymi modlitwami, by dobrze się przygotowali i zdali egzamin oraz by dokonali mądrego wyboru drogi życiowej.
Zachęcam Kościół ełcki do „rozpoczęcia nowego etapu ewangelizacji”, do „misji pełnej zapału i dynamizmu, naznaczonej ewangeliczną radością” (EG 17). Ten nowy etap ewangelizacji polega na wyruszeniu w drogę i głoszeniu Ewangelii oraz dawaniu świadectwa,bo to jest najważniejsze zadanie Kościoła.
Słowami papieża Franciszka pragnę przypomnieć, że „Wszyscy jesteśmy wezwani do tego misyjnego «wyjścia», „wyjścia z własnej wygody i zdobycia się na odwagę, by dotrzeć na wszystkie peryferie potrzebujące światła Ewangelii” (EG 20).
Kościół ełcki w roku jubileuszowym pragnie zaangażować się w różne inicjatywy, a jedną z nich jest pozytywna odpowiedź na prośbę Maryi, Matki Kościoła, Patronki naszej diecezji. Tę prośbę Maryja wypowiadała w czasie objawień w Gietrzwałdzie, w Fatimie i innych miejscach: „Odmawiajcie różaniec, czyńcie pokutę, nawracajcie się!”.
Dlatego pragniemy zorganizować I Kongres Różańcowy Diecezji Ełckiej, którego hasłem będą słowa prośby Maryi: „Odmawiajcie Różaniec!”. Celem tego Kongresu jest poderwanie naszych serc i zamanifestowanie wartości modlitwy różańcowej, ożywienie nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca i działalności środowisk różańcowych, zainicjowanie nowych wspólnot, a także promowanie i odkrywanie skarbu różańca. Odkrywajmy go jako ludzie wiary. Odkrywajmy w życiu osobistym, w rodzinie, we wspólnocie Kościoła. Rozważajmy poszczególne tajemnice różańca i w nich odkrywajmy ślady Boga.
6. Świętowaniu Jubileuszu pragniemy nadać konkretny wymiar duchowy, dziękczynny, modlitewny oraz wymiar konkretnych czynów miłości miłosiernej. W duchu miłości miłosiernej w tych dniach przyjmujmy uchodźców wojennych z Ukrainy oraz pomagamy tym, którzy pozostali na Ukrainie, aby walczyć o wolność i pokój. Wszystkimi naszymi działaniami koordynuje Caritas Diecezji Ełckiej. Wypełniajmy słowa, które zostawił nam św. Jan Paweł II w Ełku. Zachęcał nas, abyśmy nie zatwardzali serc naszych, gdy słyszymy krzyk biednych, żebyśmy tak postępowali, by nikomu „nie zabrakło dachu nad głową i chleba na stole, by nikt nie czuł się samotny, pozbawiony bez opieki”. Takim widzialnym znakiem, darem jubileuszowym jest też grota Matki Słowa ufundowana i dzisiaj poświęcona w Mandritsara na Madagaskarze oraz hektar posadzonego lasu, gdzie pracuje o. Zdzisław Grad, werbista. Natomiast takie podsumowanie tych 30 lat i opisanie wielu wydarzeń znajdziecie w księdze jubileuszowej Ex Vita Vivit. Zachęcam do nabycia.
Dzisiaj wieczorem o godz. 17.00 w czasie nabożeństwa pokutnego papież Franciszek zawierzy Rosję i Ukrainę Niepokalanemu Sercu Maryi. Łączmy się z papieżem w tym zawierzeniu, w modlitwie o pokój, nawrócenie Rosji. Ja będę to czynił tutaj w katedrze ełckiej. Po nabożeństwie odprawię Mszę św. w intencji pokoju na Ukrainie. Zachęcam wszystkich kapłanów, by w kościołach parafialnych z wiernymi łączyli się z papieżem Franciszkiem w modlitwie o pokój. Przedłużajcie trwanie na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem w tej intencji aż do soboty wieczorem. Włączmy się w tę inicjatywę pod nazwą Adoracja bez Granic. Św. Jan Paweł II uczył nas, że „całe zło świata może być pokonane poprzez ogromną moc adoracji eucharystycznej”. A św. Matka Teresa z Kalkuty na pytanie, co trzeba robić, by uratować świat przed katastrofą, odpowiedziała: „Trzeba, by każda parafia trwała u stóp Jezusa Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie i adorowała Go”. Trwajmy więc i adorujmy Go, wypraszając pokój dla Ukrainy, Europy i całego świata.
Niech w tej katedrze i we wszystkich kościołach diecezji za przyczyną naszej Patronki, Matki Kościoła, i współpatronów: św. Wojciecha i św. Brunona z Kwerfurtu będzie budowany solidny Kościół, świątynie naszych serc. Wsłuchujmy się w głos Ducha Świętego, co mówi do naszego Kościoła.
Amen.
Akt Zawierzenia Diecezji Ełckiej Matce Bożej – z okazji Jubileuszu 30-lecia
W 30 rocznicę powstania diecezji Ełckiej stajemy przed Tobą, Wielka Boga-Człowieka Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo, Matko Kościoła, Patronko naszej Diecezji, Matko naszego zawierzenia!
W obliczu Boga, w Trójcy Świętej Jedynego, oddajemy dzisiaj w Twoją wieczystą i macierzyńską niewolę miłości naszą diecezję ełcką. Jesteśmy przekonani, że Ty, o Bogurodzico Maryjo, jesteś dla każdego z nas przedziwną pomocą i obroną na drogach chrzcielnej wierności Chrystusowi.
Stajemy dzisiaj przed Tobą, Matko, w czasie trudnym dla nas wszystkich, w czasie pandemii, wojny na Ukrainie, zagrożenia pokoju i wołamy „Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko!”.
Zawierzam Ci moją biskupią posługę, którą objąłem na chwałę Boga i pożytek ludzi. Podczas ingresu moje biskupie prace i dni, zawierzyłem Tobie, Matko. I dziś to potwierdzam wobec Twego wizerunku. Matko, Oblubienico Ducha Swiętego wspomagaj mnie, abym we wszystkim pełnił wolę Ojca, naśladując Twojego Syna, Dobrego Pasterza.
Zawierzam Ci, Maryjo kapłanów naszej Diecezji i naszych misjonarzy. Prowadź ich do tych Bożych zwycięstw, które mają odnosić pośród powierzonego ich pieczy ludu. Ucz ich jak nieść Zmartwychwstałego Pana także aż po krańce ziemi i świadczyć o Nim we wszystkich miejscach, do których są posłani.
Zwierzam Ci nasze diecezjalne Seminarium Duchowne, w którym kształtują swój duchowy i kapłański profil młodzi ludzie, którzy usłyszeli głos Chrystusa i poszli za nim. Prowadź ich, Matko Chrystusowa, dobrymi i pewnymi drogami ku swemu Synowi – Wiecznemu Kapłanowi.
Zawierzam Ci, Matko, osoby życia konsekrowanego – zakonników i siostry zakonne – którzy są ważnym znakiem dla świata. Zawierzam ich modlitwę ufną, wytrwałą, skuteczną, a także czyny i świadectwo ewangeliczne, którymi nasycają swoje powołanie.
Zwierzam Ci, Matko Boża, wszystkie nasze parafialne wspólnoty, grupy modlitewne, stowarzyszenia i ruchy kościelne tak liczne i tak różnorodne. Zawierzam Ci Matko katechetów, Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii świętej, schole i chóry parafialne, służbę liturgiczną. Wszystko to, co tworzy dynamizm naszego diecezjalnego Kościoła, co zbliża różnymi drogami i środkami do Chrystusa. Pomagaj im jeszcze bardziej uświadomić sobie słowa Twojego Syna: „Idźcie i nauczajcie”.
Zawierzam Ci o Matko, diecezjalną Caritas ze wszystkimi formami jej posługi i parafialne dzieła miłosierdzia, szpitale, wszystko to, co służy ludziom słabym, chorym, w potrzebie, pokrzywdzonym, osamotnionym, bezrobotnym i bezdomnym. Wszystkich tych, którzy doświadczają od nich różnorakiej pomocy Tobie zawierzam.
Zawierzam Ci całą wspólnotę ludzi pracy naszej Diecezji, na wszystkich stanowiskach, strukturach, wymiarach. Zawierzam pracodawców i pracowników. Zawierzam wszystkich pracowników samorządów lokalnych, nauczycieli, lekarzy, służbę zdrowia, służby mundurowe, rolników. Wspomagaj ich, pokazuj godność ludzkiej pracy, chroń przed jej wynaturzeniami, przed brakiem szacunku dla tego, co jest powołaniem człowieka i Bożym nakazem – czyńcie sobie ziemię poddaną.
Zawierzam Ci Matko Małżeństwa i Rodziny naszej diecezji. Zawierzam ojców i matki, którzy wychowują, kształtują, osłaniają, uczą, wskazują życiowe drogi. Niech uczą się od Ciebie tego wspaniałego przykładu wierności Bogu, miłości i służby Bogu i ludziom. Zawierzam Ci, dzieci i młodzież. Wskazuj im drogę prawdy, dobra, piękna. Prowadź drogami moralnej, religijnej i patriotycznej wrażliwości, tak potrzebnej młodym pokoleniom, aby się nie zagubiły, aby nie uległy presji świata.
Zawierzam Ci Matko wszystkich, którzy wyjechali za pracą w inne rejony Ojczyzny, do innych krajów. Miej ich w swojej opiece, aby nie pogubili się na drogach świata.
Zawierzam Ci Matko wszystkich uchodźców wojennych z Ukrainy, którzy przebywają na terenie naszej diecezji, bądź dla nich schronieniem i otaczaj ich płaszczem swej opieki.
Zawierzam Ci, odpoczywających na terenie naszej diecezji, wszystkich pielgrzymów i turystów. Niech piękno naszego regionu pomaga im w odpoczynku, regeneracji sił a także w nawiązywaniu kontaktu z Bogiem i drugim człowiekiem.
Powierzam Ci śp. Arcybiskupa Wojciecha Ziembę, Biskupa Edwarda Samsela, zmarłych kapłanów, osoby życia konsekrowanego, zmarłych diecezjan. Niech w Królestwie Twego Syna czeka na nich wieczna nagroda za uczciwe życie.
O Niepokalane Serce Maryi, prowadź nas do Swego Syna, bo Ty znasz drogę. Ty znasz drogę wiary, miłości, nadziei, cierpienia. Maryjo, bądź nam Przewodniczką w wierze. Niech w Sercu Twym Niepokalanym odsłoni się dla wszystkich światło Nadziei!
